Bir qrup köhnə tələbə, təqaüdçü müəllimini ziyarətə getmiş.
İşlərindən və problemlərindən söhbət etmişlər. Müəllim, iş həyatında hər biri əhəmiyyətli yerlərə gəlmiş keçmiş tələbələrinə, qəhvə təklif etmək üçün mətbəxə getmiş. Bir az sonra, müxtəlif boy, rəng və keyfiyyətdə bir çox fincanın olduğu bir nimçəylə geri dönmüş.
Müəllim Farfor, keramika, şüşə, plastik olan fincanları və qəhvə termosunu masaya qoyub, qəhvələrini masadan götürmələrini istəmiş.
Bütün köhnə tələbələr, qəhvələrini alıb yerlərində oturduqdan sonra müəllim onlara belə demiş:
«Fərqinə vardınız mı bilmirəm. Zərif görünüşlü, gözəl, bahalı fincanların hamısı alındı, masada yalnız ucuz və sadə görünüşlü fincanlar qaldı. Əlbəttə ki, özünüz üçün ən gözəlini istəmək və onu almaq çox normal, amma bu bayaq bəhs etdiyiniz problemlərinizin və stressin səbəbi. Hamınızın istədiyi fincan deyil, qəhvə ikən, şüurlu olaraq hər biriniz daha yaxşı olan fincanları almağa çalışdınız.
Həyat qəhvə isə; iş, pul və mövqe fincandır.
Bunlar yalnız həyatı tutmağa yarayan vasitələrdir, amma həyatın keyfiyyəti bunlara görə dəyişməz.
Bəzən yalnız fincana fokuslanaraq, içindəki qəhvənin zövqünü çıxarmağı unuduruq. „
B. İyun 21, 2015 10:03 am tarafından Əliyusif
